تو جانی

باران تو بشور و ببر غم من را که غریبم و تشنه و تنها تو به داد دلم برس حالا برسم لب دریا ماه هم دل عاشق خسته و زارم مانده در شب زلف نگارم من از این همه شهر گله دارم تو جانی و جهان من ای جاری به زبان من ای نبضم ضربان من وابستس به تو جان من تو جانی و جهان من ای جاری به زبان من ای نبضم ضربان من وابستس به تو جان من هر دفعه شانه به مویت بزنی میشوم حیران تو این دل بیچاره و این موی پریشان تو خیره به چشمای تو در آیینه ها گم شدم دل به تو دادم همه جا غصه ی مردم شدن تو جانی و جهان من ای جاری به زبان من ای نبضم ضربان من وابستس به تو جان من تو جانی و جهان من ای جاری به زبان من ای نبضم ضربان من وابستس به تو جان من