لابه تشنه

هرکسی اسمِ اونو عاشقونه داد بزنه اسمش و از تهِ دل با گریه فریاد بزنه هرکی از غریبی و تنهاییِ اون بدونه از لبه تشنه و خشکش اگه چیزی بخونه قلبش و نورِ حسین پر میکنه قلبش و نورِ حسین پر میکنه زخمِ تیرِ تنِ تو برای من نظری کن تو به گریه های من نظری کن به دلِ شکسته ام به دلِ عاشق و زار و خسته اَم اسمِ تو تمومِ دنیا میدونن همه از غریبیِ تو میخونن همه گریه های من برای تو نفسم جون و تنم فدای تو