منو احساس سردت یه ردی از جنونیم نشد یه لحظه راحت تو این خونه بمونیم همو دیوونه کردیم مثل زخمای کاری به مرحم تن ندادیم مثل درخت ناامن تو هر طوفان و بادیم همو دیوونه کردیم شدیم ببین دوتا غم نفسگیر دوتا دیگه از زندگی سیر شدیم دوتا سی ساله ی پیر معنا نداره دیگه واسمون نور هر جفتمون شدیم دیگه کور از عشق و عاشقی شدیم دور وقتی یه خشم سرکش دوتامونو بغل کرد تنها رفیق ما شد یه آغوشی پر از درد برو تقدیر بی رحم مثل کشتی چوبی که دریا زندگیشه نزار دریای چشمات با تنهایی یکی شه برو تقدیر بی رحم شدیم دوتا گلوله تو تن عشق دودش داره میرقصه تو چشم تقدیر داره یه باتن زشت رویا یه عمره توی خواب ما نیست فردای ما از غم رها نیست آینده مال ما دوتا نیست شدیم ببین دوتا غم نفسگیر دوتا دیگه از زندگی سیر شدیم دوتا سی ساله ی پیر معنا نداره دیگه واسمون نور هر جفتمون شدیم دیگه کور از عشق و عاشقی شدیم دور