فریاد شلوغی روز، کم داره صداتو هنوز تقدیر سکوت تو بود، خورشید هرچی که سرود هر واژه که از تو گسست، بیداری خونه شکست ای ظلمت خواب عمیق از تو،آه از تو دریغ باید دل سپرد، بی دلیل انگار باید دل سپرد، تا عبور از تکرار حرفی تازه بود در سکوت، سایه وار تا آواز نو، نغمه ای خوش تر تا شعری بلند، تا زبانی دیگر باید دل سپرد در سکوت، ساده تر سنگینی خاطره ها، دلتنگی ساده ی ما ترسی شد و در تو خزید در سایه ی این پرواز نرسیدن دید تصویر گذشته ی دور، این فاصله های صبور هر ثانیه در تو گریست افسوس من از فرداست که نبود و نیست باید دل سپرد، بی دلیل انگار باید دل سپرد، تا عبور از تکرار حرفی تازه بود در سکوت، سایه وار تا آواز نو، نغمه ای خوش تر تا شعری بلند، تا زبانی دیگر باید دل سپرد در سکوت، ساده تر
