رد فیش

ورس| میان گذشته ها باج بگیرن حالا آینده می یاد باید تاس بریزم میگن لذتُ باید توو حال میدیدم ولی من خیلی وقتِ دارم تار میبینم وقتی چیزی رو باور نداری پس تظاهر نکن تا بال در بیاری وقتی حوض نداری میشه ماهی قرمز ازت فراری یکی بالا میاد از تبانی یکی نرسید داغون شد عصبانی تهش چی شد؟ بستری بخش روانی کاش بشه جیبا جایِ دلا پر جای جیغ بیاد تو کوچمون صدای دُهل واسه برد بریم، بسازیم واسه همدیگه پل وقتی اعتقادا زیر چکمه ن دیگه از من نپرس چرا شورِ اشکم به یقین میرسه یه روز شکم وقتی نوار مشکیُ دیدی گوشه عکسم من از شر و بدی وحشت زده م روزگار بر نداشت دست از سرم هی به آب و آتیش زدم و تنها شدم تا بازیم ندن زبونمو فقط سایم فهمید و گفت دل به این دنیا نبند ورس|| خیلی سالِ زدم رو موزیک قفلی و سنگ انداختن تا منو کنن کفری وقتی بین عقل و قلبت موندی میفهمی کسی نمیده بهت ماچِ مفتی ما تا یه جایی با همدیگه دوستیم کودک درون بمیره ما دیگه پوستیم وقتی عاشق می شیم باید دور شیم به طلا میرسیم باید راهیِ گور شیم کاشفِ حقیقت خوشبخت نیست اونکه بازوهاش گندست نه رستم نیست یه سری چیزارو دوست دارم بگم اما بعضی دردا قابلِ گفتن نیست حسِ تُندی از سردیِ دنیا یه آهنگ شدن زوزه ی گرگا خوابیدیم روی زبری پرزا تا شهرُ یه روز نگاه کنیم از بالا برجا من از شر و بدی وحشت زده م روزگار بر نداشت دست از سرم هی به آب و آتیش زدم و تنها شدم تا بازیم ندن زبونمو فقط سایم فهمید و گفت دل به این دنیا نبند