قصه گو

قصه گو قصه نگو واسه خوابوندن من سعی بیهوده نکن واسه ی موندن من قصه گوی خوب من حرف اش برام ترانه بود قصه های که می گفت قصه ی عاشقانه بود صحبت خلقت آدم که می شد قصه ی آدم و حوا رو می گفت می دونست که تشنه ی محبتم قصه مجنون و لیلا رو می گفت قدرت عشق رو اگه می خواست بگه قصه ی شیرین و فرهاد و می گفت صحبت از بازی تقدیر اگه بودد شیرینِ شهرزاد و می گفت لحظه ی فاجعه وقتی می رسید اشک توی چشم های من حلقه می بست وقتیکه اشکها رو تو چشام می دید میومد کنار چشمام میرسید می شکست خوب من هر طلسم از آرزو یادمه خوب یادمه زیر لب صدام می زد این کاراش هم واسه من یه قصه بود رفتنش برام یه دنیا غصه رفتنش برام یه دنیا غصه قصه گو قصه نگو واسه خوابوندن من