اتش افتاده به جانم نگرانم هر عان مبتلایت شدم جز تو ندارم درمان ای امان از تو اون صورت همچون ماهت تو چه کردی که دلم را به تو دادم راحت عادت و عشق و من و یک دل باران خورده دوری از تو دیگر این حوصله را سر برده جای جای دله من جای کسی جز تو نشد مانده ام در تبو تاب دل دیوانه ی خود دل دل دل دل نکن برگرد عزیزم دل دل دل دل نکن بی تو مریضم عشق مگه عطر بپره از تو خیال من بره کی میتون بجز خودت اینجوری باز دل ببره در قرنطینه چشمان تو حبسم هروز صد هزاران دفه دلتنگه توام من در روز نفسی عشقی تو جونی ملکه مهربونی من دوست دارم دلی اینو خودتم میدونی
