فاصله

تا کی بهت ذل بزنم حتی نگامم نکنی از قاب عکست در نیای فاصلتو کم نکنی تا کی بهت ذل بزنم لبخندتو تکرار کنی من درد و دل کنم برات تو به سکوت اصرار کنی از کی به بعد این حال بد از زندگیم دست میکشه از کی میخوای پیشم بیای دلتنگیام تموم بشه تا کی عذاب بی آب و تاب رد شن همه روزای من من بی تو دیوونه شدم که با یه عکس قهر میکنم از خونه میرم خودمو آواره ی شهر میکنم میخوام بهت فکر نکنم اما به بن بست میخورم از خاطرات کوچه ها همیشه رو دست میخورم از کی به بعد این حال بد از زندگیم دست میکشه از کی میخوای پیشم بیای دلتنگیام تموم بشه