یادته میگفتی آرمین ما دوتا یه روزی میشیم از اینا جدا یه روزی میشه این دنیامون دو تا انقد میرم بالا نبینم این روزا نبینم من موندم تو رفتی بالا نبینم سرد افتادی کنار سنگا صورت سفید شده چشا صاف رو به بالا میگن میگزره سالا میره یادش آدم میخوام قرنا بگذره برن ،همه دورم فقط منو تو باشیم لای این ابرای راحت ولی صورت سفید هنو، نی مشکلی واسم روزه آخر میگفت نیستم آدم سابف راست میگفت نبودم اون آدم دائم یه حس عجیب سایه مرگ دورم ثابت منم مثلن میخوام بگم نیس واسم مهم این عقربا ساعت برام خندس ببین فقط میره جلو باس بش درس پس بدی نباس بردش بشی براش پرپر بشی برات مرحم میشه اگه احمق نشی هیچ رویایی نبود بی تو باشم تهش از اول معلوم بود راهمون کجه از اول معلوم بود هرگز تهش نمیرسیم بهم مثه دو سر خط کش الان هم انقدر درگیره ذهنم مینویسم فقط میخوام تخلیه بشم مینویسم فقط بشه تسکینه دلم مینویسم برا خودم اسطوره بشم این روزا فقط باید چت کنم شاید یادم بره آخرین نگاتو بمن یادم بره خنده و اخماتو باهم شب که شد لاین کنم پودرها رو دورم یادته میگفتی آرمین ما دو تا یه روزی میشیم دو تا موجود جدا یه روزی میشه این دنیامون دو تا یکی دنیای ما یکی دنیای اونا یادته میگفتی این زندگی مال ما دوتاست چشماتو واکن ببین ولی واکردم دیدم سرد افتادی بیبی این زندگی بمن خیلی قرض داره خیلی میگن تموم شده میره اینم یادم من یه آدم بی باک از روزای تیرم من یه آدمه دیگم که هر شب از طلوع آفتاب سیرم میگن عادل خدا شاید راست باشه اون بهتر از این که اینجا بام باشه شاید دائم روزاشو اونجا شاد باشه و منی دیگه توی افکارش نباشه دیشب اومد خوابم غمگین شدید گرمای دستاش یه سرمای عجیب یه نگاه لرزون با حس ولی یه حس خوب اما خاکستری صب پا شدم نبود آرمین قبلی یه آدم غمگین که عاقله ولی دعا میکنم شبا دائما همین که ببینمش دوباره تو خواب بعدیم