من نه بچه فیمسم نه حال میکنم باشم حتی بشی فیک من محال میدونم داشم پس من اصلا بهت راه نمیدم که بگیری فازشو تا تو فقط عقب بچاکی و بگیری گازشو نه من آث نیستم جوکرم بر نمیخورم با شما آرتیستم پوکرم خوف نمیکنم با شوک هات جفت پوچی داشم طبل تو خالیی ضایعس هروقت فهمیدی هیچ اَنی نیستی ، انی شدی شاید واست بنویسم که تو یک بیت گمت میکنم بچه هام میجونت و تفت میکنن هی پشت سر من زر بزن بیشتر شه ایمانم که من، سینا، سیتن، صدای گنگ ایرانم از هشتمین سال دهه ی شصت ماهه هشتم واسه دیدن وجودم بکش آتیش دور کژدم پس واسه هم کلاسات کلاس بذار که نشی سوژه نه واسه من که اصلاً تو کلاسم راهت نمیدم جوجه رنگی رو دود بنگی؟رو مود جنگی؟ هَه خورد میشی زیر حرفام حتی اگه سنگی آخه از زمین که گنده تر نیستی باشی هرکی ببین زمین با اون عظمتش زیر پامه مشتی تا بره برسه به روزی که مرده ی تابوتم بزن زیر فیتیله که من یه بشکه ی باروتم جوری میترکونم که نفساتون حبس میشن نه من تازه کار نیستم ولی تازه پخش میشم