حیف نبود (فت عرفان کالبد)

Ealia خسته شدم از بس خوبتو خواستم بعد تو نه نمیرم؛پیش یکی د گ ولی شبا زنگ میزنه و در گوشم میگه ک بدم میاد ازت،نمیخوام باشی د گ تو زندگیمو فقط؛اشکای من میریزه من میریزه... دیوارا خسته شدن؛از بس مشت خوردن بعد تو اره منم یه گل پژموردم.. پژموردم.... حیف نبوده؛حیف نبود نه رابطمونو حیف نبود نه هر شب زیر چشم کبود نه حیف نبود،نه حیف نبود نه حیف نبود نه.... Kalbod اسمت شده روی لبم تتو ولی ندارم مث قدیم حوصلتو شب میکشم تا صب رو سرم پتو بهت زنگ بزنم بگی و نه من ،نه تو منم بگم به دنیا نمیدم خندتو متنفرم حتی از این ساعتو آدمایی ک دوس دارن شبیه تو شن ولی روشن نمیمونه هیچ شمی تا شب ی روز آرزوم بوده ،الان آرزوشم من دوست نداشتم اینجا خوار تو شم دوست نداشتم اینجا خوار تو شم... حالا میزنم تو بارون از قصد قدم میدونم بعد تو د گ پس من بدم اصلا رگم؛مییزنم بره بزا بره از سنگی ک ساختی؛سنگ تر نشم Ealia میخواستم تا ابد باشی اما تو نخواستی میخواستم کنارم باشی اما تو نزاشتی حیف نبود نه حیف نبوده حیف نبود نه رابطمونو حیف نبود نه هر شب زیر چشم کبود نه حیف نبوده حیف نبود نه