برجک

#برجک Verse 1 بالای برجکم سردتر از قبل چشمم به ساعتم شب بعد از شب ایندفه ایی که روز نمیشه اصن نمیشه جنگ بشه و من نجنگم ؟ ببین ۲‌تیکه یخ زیر کُلام دارم گوشامه یه دست که ها میشه بلند بلند ادامه ۲ کُره یخ زده که تار و مار چشامه مغزی که قفله روم یه چند وقته دائم که نمیشه شهر و شب فرار کنی ؟ تا پست بدی سیگارتو زهر مار کنی تو دنیا بگردی با هم قطار خودی با توام این زندگی مگه واسه تو نیس ؟ نه واس من نی که سوری زندم واس همونان که روز هامو زوری کش رفتن من اینجام ولی روح نی جسمم بستن دهنمو ولی کور نی چشمم من Chorus سرباز صفر سرباز صفرم اوضاع خراب شد ، سر ما رو بشکن سرباز صفر سرباز صفرم اسمم رو برد نه که رو پلاکه اسمم سرباز صفر سرباز صفرم تو پارک غربت من ته قشرم سرباز صفر سرباز صفرم حمله به کشور سپرته چشمم Verse 2 جلوم یه صحراس طوفان شن شب غروب و خواست بگیره غبار که چشمم دوباره پلک زد دوباره پلک زد افتادبه فرشته با دو بالی بش وصل همون که تار و پود و پود و تار من بود همونی که پیله قلبم واسش پوست و پاره کرد زود همونی که تیکه عکسش توی جیب ساک من بود اونم سربازی گرفتش طبق حال معمول منم لب مرز زیر بار کتک که اینجا باتوم بخورم از بالایی چک دهنم بسته باشه ۲ سالی بکنم سر بگیره سرهنگ رشوه بشه بارشون رد نه این چیزی نی که هی میگفتن بری سربازی مرد میشی کِی کی شد مرد ؟ اونا که تو رژه ی خون می مُردن یا ا تفنگ خودشون تیر میخوردن من فهمیده بودم که تهشه قصم هر چی بگی‌کشیدم که نکشه ذهنم فشنگی پوکه شد که به جهشه پلکم به شهر بگه امشب سپرته چشمم همینه همیشه تو نسل شطرنج که سرباز بمیره به نقشه سرهنگش زنده بمونه وزیر چاپلوس زیر پرچم کج شاه هفت رنگش Chorus سرباز صفر سرباز صفرم اوضاع خراب شد ، سر ما رو بشکن سرباز صفر سرباز صفرم اسمم رو برد نه که رو پلاکه اسمم سرباز صفر سرباز صفرم تو پارک غربت من ته قشرم سرباز صفر سرباز صفرم حمله به کشور سپرته چشمم