بی پایان

با تولدِ نگاهِ تو به عشق من جوونه میزنم از حالا من یه بارِ دیگه جون میگیرم از دلِ خاک میرسم اون بالا تا تو هستی ، پسِ آبروی شب به نوازشِ دلم خوشبینم من توو آغوشِ غرورِ این هوا شوقِ پیوستن مو میبینم بوی لمسِ بودنت حس میشه این خودش ، یعنی تو بی پایانی وقتی توو فکر یه اقیانوسی مثلِ رودی که پر از جریانی کشفِ احساسِ تو بی اندازه است من تلاشم به همین احساسه وقتی توو عبادتت گم میشم حسی از تو یه حضور میسازه تا تو هستی، توی این تنهایی من تمام ام رو به دستت میدم از خودم چیزی نمیخوام جز تو وقتی دارم بی تو از دست میرم بوی لمسِ بودنت حس میشه این خودش یعنی تو بی پایانی وقتی توو فکر یه اقیانوسی مثلِ رودی که پر از جریانی