نقشه ایران

آسمونِ قصه هامو، با خیالت کاشی کردم نیمه شب رو بوم آینه، خودمو نقاشی کردم جای موهای پریشون، بعد طوفان یه کابوس شالیزارا رو کشیدم، با مداد سبز چالوس جای این چشای ابری، جای این تشنه ی بارون با مداد خیس دریا، می کشم آبی کارون جای قلبم توی سینه، تخت جمشیدو نشوندم به لبای مهر و مومم، طعم فریاد و چشوندم با مداد بی کسی ها، تن خسته م رو کشیدم توی پینه های دستم، لب خشک لوت دیدم یه خلیج بی نهایت، مثه خون، توی رگامه اسم خوب و نازنینش، آخرین تکیه کلامه آسمونِ قصه هامو، با خیالت کاشی کردم نیمه شب رو بوم آینه، خودمو نقاشی کردم با تموم تار و پودم، آرزوهامو سرودم وقتی نقاشی تموم شد خود ایران شده بودم ایران ایران ایران ایران ایران ایران