نه سهم من نیست سکوت ممتد ی جای خالی من توی شوکه این اتفاقم تو در چه حالی کو هم صدایی که غصه هامو ازم بگیره کو آدمی که همیشه می گفت هیچوقت نمی ره عشق این بار به گریه هام خندید روزای خوبو از خاطره هام دزدید حیف چشمات سهم یکی دیگست من تنهام وسطِ این بن بست نه حدس این که کنارش هستی عذابه واسم کاش گوش میکردی یه لحظه حتی به التماسم من توی شوکم یادم نمیره گذشته ها رو هیچ آرزویی محاله دیگه بگیره جاتو عشق این بار به گریه هام خندید روزای خوبو از خاطره هام دزدید حیف چشمات سهم یکی دیگست من تنهام وسطِ این بن بست