خوابه راحت (فت بیداد)

سلام رفیق صدای منو داری؟ بگو به من که هنو سر حالی هنو میخندی کِیفِت کوکه؟ از سُفرَت بگو، از عیش و نوشت میگن اونجا جات خوبه مشتی دیگه خبری از مامور و گشت نیس بهشتی شدی خوش بحالت میگن فرشته ها هم میدن مُشت و مالت اینجا همه چی عین قدیمه چیزی فرق نکرده ولی الله کریمه هنو خورشید میاد سلام میده میره روزام می گذره، هواش گوشه گیره چیزِ تعریفی نیستش زیاد عوض شد فقط لباس مشکیا رَنگِت هم که زَد به چاک راست میگفتی سرده خاک (بیداد) دندان روی جگر بگذار می آیم از این دنیا از این مردم بی زارم، بیمارن پُر از دروغ، پر از فریبن، نارفیقن آنجا کاتبانش ساده اَن؟ یا همچو ادمها، دقیقا؟ از اونور بگو خوبه یا بد؟ دست مزداشون چِکِه یا نقد؟ عشقا همیشه نو می مونه یا مث اینور بگذره میشه عادت راستی اونجا اَبَدیه؟ مِلک با برگه سَنَدیه زندگیا توو مسابقه اس یا اینکه نه جلویی فکر عقبیه اونوَرام صحبتِ قدرته؟ توو صف هاش میگن نوبتی هول نده؟ هرکی لاش دنبال فرصته هنوزم وقت طلاس دوریا قسمته راستی اونجا پرچم کیه؟ یه رنگَن دلاش یا باز سنگیه بگذریم اَصَن شک چیه میام مث قدیم فقط شمع دیگه (بیداد) دندان روی جگر بگذار می آیم از این دنیا از این مردم بی زارم، بیمارن پُر از دروغ، پر از فریبن، نارفیقن آنجا کاتبانش ساده اَن؟ یا همچو ادمها، دقیقا؟ وقت خوابه، چشاتو بستی توو رختِ خوابت گُلهای باغَمِه، کرایه دادمش، به بادِ وحشی تا اگه روزی چرخید، به سمتِ تو عشق پُر شُه جای ترس، دل خوش که جایی هست، آفتابی آبی سبز، رنگ های بازی دستِ نقش های نادیده اس بخند بلند تر حتی از کوهای دورت روزاتو خوابی اما شب که ماِل توِ شبیهیم عِین هم، عمیقیم عین قبر، رفیقم عِین سقف که روو دیواره عین قبل پَ برف و بارونم بیاد با همه یه رنگیام من تو اینجا مَنگِنَم تا هر وقت که سختیا یه جای راحت به جای ساعت، نگام کن بلکه شب چشیدی یه لقمه خوابِ راحت