نقطه زعف

شدم زندگیشو شدش زندگیم جهانم به چشماش وابسته بود ولی حیف که دیر فهمیدم اینو که اون از زندگی پیش من خسته بود کی فکرش رو میکرد یروزی بری که جای تو با عکست صحبت کنم که هر شب خودم رو همین ساعتا به تنهاییه خونه دعوت کنم "یجوری زمینم زدی لعنتی که از درد هایی که دارم پٌرم تو دستامو ول کردی و من مٌدام از اون لحظه دارم زمین میخورم یجوری زمینم زدی لعنتی که حالم بگوش این مردم رسید اونی رو که خواستم سَرِ عاشقی با یکی دیگه به تفاهم رسید" چه خوابایی دیدم واسه زندگیت چه برنامه هایی واست داشتم چه روزایی که حرف رفتن زدی تو خواستی بری،من نمیذاشتم نباید میداشتم بفهمی اینو که چشمای تو نقطه ضعف منه چه سخته ببینی جلو چشم تو داره حرف تنها شدن میزنه