فراموشی مهز

هرچی بزرگتر میشیم هرچی بیشتر میریم جلو هرچی تو نزدیکتر میشی من دیگه کمتر میشناسم تورو میشناسم تورو دیگه کمتر میشناسم تورو میشناسم تورو تو این روزایی که هستیم یه چیزی شده کم انگار از روز اول ، ما رفتیم این مسیرو کَج! من یه حسرتِ خاموش ، از گذشته هام که هیچ چرخی دیگه من رو ، نمیبره جلو نمیبره جلو نمیبره جلو دیگه نه میشه از این روزا گذشت نه میشه که به عقب برگشت پس بگو چی میشن اون رویاهایی که از کودکی هامون اومدن باهامون؟ این همه سال خواب موندیم زیر این بارِ خستگی از ما فراموشی موند و بس اینهمه خواب موندیم من و اینبار پس بگیر از فراموشی محض از فراموشی محض منو اینبار پس بگیر از فراموشی محض