بهم میگی عشقی بخون از پیرهن مشکی بخون درد مردمو بیخیال و از اینکه تو بهشتی بخون بهت میگم عشقی منم هست پیرهن مشکی تنم از درد مردم میگم و سر به هر قشری زدم من خاک مردمم هستم ای کاش که درک کنه نسلم اگه یه روزی کج شد راهم الهی زمونه قطع کنه دستم اوستا بکن امسالو مهرم آخه میدونی حس داره ذهنم توو اوج بیست و پنج شیشم ولی آیینه میگه که چهل ساله سنم ما نه دنبال درد تازه ایم می نویسیم و اهل واژه ایم فست فود تو مغز نمیره و عشق حلیم و کله پاچه ایم میگن بهتره هر روزی مهمونی بری یا که توی عروسی بخونی پول جمع کن ، این شهر اون شهر پاشو برو تو دَه روزی تهرونی رپ نداره صرف و فایده وگرنه پر فرد وارده خرجمونو خودمون میدیم و توو جیبا بلیط خط واحده ولی خب واس ماس دادا با اینکه توو همین راستاست کارا همینکه با شما ملت خوشیم ایران کلش واس ماس دادا میخوانم نگاهت را می بالم نشانت را ایرانم سلامت باد این جانم به نامت خواند مشتیت بیمار دیاره نمیره سمت بیت های بیگانه تلفیقی از ساز سنتی میزنه که واسه هیپ هاپه ایرانه فردین دَمر مُرد و معرفتو به درک برد آخه شنیدیم نمکدون شکوند همونی که نمک خورد ولی نمرده دوران یلی که عشقمونه مولای علی هنوزم پهلوون داریم توو زورخونه ی پوریای ولی خنجر زدن به پشت اصن بیخیال طرف توو روش نزن این منش پهلوونیه سر آب و خاک کوروش قسم بیگانه بیماره مسته خرابه هویج و میبره هسته دراره اونا اگه صد تا چاقو بسازن حتی یکیشم دسته نداره دنیا کم جنبه شده به فکره آتوئه هر دم و دوره ایرانی که پی فازه منفی نی ایرانی دنبال پرچم صلحه ایرانی باحاله مشتیه مردونگی یه کاره تفریحه هنوزم دیوار خیلی مغازه ها عکس مرحوم آق تختیه بدون راهه ما راهی بی نقصه اشعارمون گاهی بی وصفه یه ملودی سنتی میریم آخه کنارش چایی میچسبه کمتر از اینیم عددی باشیم نه توقع مددی داریم خب دیدی که فاز تلفیقه ولی خاک پای شجریانیم فرصت اوستا رخصت بگو راهی ِ راه خطر ، کشته شهید خاک وطن راهی ِ راه خطر ، کشته شهید خاک وطن خب همیشه یه حسی توو منه یه دست پیرهن مشکی توو تنه شمارو به خدا میسپارم اینم رسمه عشقی بودنه رخصت یه چند لحظه فرصت بگو راهی ِ راه خطر ، کشته شهید خاک وطن راهی ِ راه خطر ، کشته شهید خاک وطن میخوانم نگاهت را می بالم نشانت را ایرانم سلامت باد این جانم به نامت خواند
