زن زیبا بود در این زمونه بلا خونه ی بی بلا هرگز نمونه ای خدا زن گل ماتمه خار و گل با همه زن نا مهربون دشمن جونه دل سرای غمه غم عالم کمه خونه ی دل دمی بی زن نمونه بی دل و دلبرم بی سر و همسرم شاخه ی بی برم بی همزبونم هرکه دارد گلی رور آب و گلی من بی دل چرا تنها بمونم بی دل و بی نشان آخر ای آسمان شادی روز و روزگار من کو مرغ پر بسته ام خسته ام خسته ام بی قرارم بگو قرار من کو
