پیاده هستی اما هنوز توی این مسیری ... از سیاهی نمیترسی اما توی تاریکی اسیری... انگار که راه ما همیشه دوره انگار ترانه ها تهی از نوره در خود شکستی تنها و بی صدا... هر شکستن آغازه تو اِ دست بردار از انتظار... بگو این جاده یه کابوسه بگو این خاطره ها پوچن... باله پروازه خودت باش پرنده ها به فکر کوچن...
پیشنهادات
