وندرناته تهه وکان (فت بله نوا)

به زندگی زیر اقیانوس انزوا به خوابیدن تو عمق آبی تیره دریا به آرامش بیشتر از هوا محتاجم، همین تو روی آب برقص و دنیا رو بیشتر ببین من از سرب های تنم سبک میکنم تو رو من از خواب زیر آب بیدار نمیشم برو ای شبح تکراری که دست بر در نمیداری برو باید فکر کنم تو وضع اضطراری به پیرامون خلوت سوت سکوت ممتد به سکون عاطفی توقف جزر و مد به بی وزنی بیشتر از جاذبه نیاز دارم به پرواز روی دره اشتهای باز دارم به تنهاییم توی جمع به ازدحام فردی به ارتفاع روحم که دست پیدا نکردی خاک مرغوب کشت هویت های بیمار پا از قلم رو دست از ذهنم بردار