این روزا بی اندازه حساسم حرفام چقد راحت عوض میشه احساسِ من نسبت به آدم ها چند وقتِ هر ساعت عوض میشه هر دفعه پلکام و می بندم از چشمایِ من دنیا می اُفته هر کی من و این روزا می بینه یادِ غروبِ دریا می اُفته اصلا نمی دونم چه حالی اَم می خندم و اشکام سرازیره الان به اون آدمی محتاجم که داره از کنارِ من می ره این گریه ها آغوش کم داره اما کسی مثل تو محکم نیست هر راهی می رم آخرش کوهه اما یکیشم تکیه گاهم نیست تموم سهمم از دنیا فقط یه خاطره یِ سرده این روزا طاقتم اونقد نیست که صبر کنم زمونه برگرده خیلی شبا دلواپسِ اینم فردا چقد دلواپست می شم با این امید به گریه می شینم یه روزی من همه کسِت می شم
