تو به داده من برس

بغض بی وقفه امونم رو برید گریه بارون منو کسی ندید تو به داد من برس تو به داد من برس توی این حادثه های بی امون یه نفر به داد قلبم نرسید تو به داد من برس تو به داد من برس وقتی از ترانه بارون نگاه سهم من حتی یه بیت ساده نیست وقتی تو بهت و هراس جاده ها کسی همپای من پیاده نیست باید از نو دل سپرد از همنفس واسه فردا یه جهان تازه ساخت باید امید رو به خونه هدیه کرد دل به این شبای تاریک نباخت تو به داد من برس تو به داد من برس تو به داد من برس تو به داد من برس تو بگو جز تو به کی تکیه کنم دست تو مرحم دردای منه تو پناه بیکسی های منی بودنت غمهام رو آتیش میزنه باید از نو دل سپرد ای همنفس واسه فردا یه جهان ساده ساخت باید امید رو به خونه هدیه کرد دل به این شبای تاریک نباخت تو به داد من برس تو به داد من برس تو به داد من برس تو به داد من برس