غریبانه

من باید چیکار کنم تا تو به باور برسی دردمو به کی بگم ای که برایم نفسی نتونستم که بفهمم واسه چی دلواپسی تو خیال نکن که جای تورو می گیره کسی تو با یک بهت غریبانک معصوم تو با یک نگاه عاشق ولی مظلوم نمی دونم این گناه چه کسی بود که به نا باوری عشق شدی محکوم پشت یک ابر سیاه نمیشه خورشیدودید در مه آلودک شب آخر جاده رسید2 وقتی از ناباوری قلب تو پژمرده شد سخته از دریای عشق حتی یک قطره چشید نمیدونی معنی دل بستنو در اوج باور وقتی که مستی می اسیره در حجاب ساغر نمیدونی که چه سخته شب و تا سحر دویدن به طلوع صبح یک عشق ولی هرگز نرسیدن