کلبه

یه کابوی خسته با یه رخ سنگین ویسکی میده هعی زخماشو تسکین زندگی تو این کلبه ی کهنه چه دیوونه کنندس عطر این کنده نه درگیر عشقه نه غریبه و آشنا اگه یه نمه سخته اونم تغییر فصلاس تو بالکن گوشه لب برگ کوبا سیم فلز آواز ریتم رومبا سپردم بهش همه چیمو کلبه جنگو دعوا برام این روزا قفله چپمه اگه دیگه کندم از گله نمیزنم با کسی نه سرو کله شما کل ریشتون دروغه محضه جنگ و دعوا برام این روزا فسخه چپمه اگه دیگه کندم از گله نمیزنم با کسی نه سرو کله قشنگه شلوغی برا من از دور زیر پتو سرما نور ماه کم بود کنار شومینه مرد تنهای آروم هرشب از گیتار میگیره وایبو من دیوونه ام دیوونه‌تر از قارون ندیدیم چیزی نه پوچ تر از قانون مزاحم من نشو بریدم از همتون پشت در میمونی حتی باشی لژیون سپردم بهش همه چیمو کلبه جنگ و دعوا برام این روزا قفله چپمه اگه دیگه کندم از گله نمیزنم با کسی نه سرو کله شما کل ریشتون یک دروغه محضه جنگ و دعوا برام این روزا فسخه چپمه اگه دیگه کندم از گله نمیزنم با کسی نه سرو کله به مغزای تیره حرفای کلیشه یه رو میزنم به جاده تا خود همیشه شعله ور آتیش لای این هیزم بسوزون بد‌کیشو تابو هاتو بشکون زیرزمین