منو تو اوج رگبار این آخرین بار تو بغلت نگه دار یه روز این جاده های دور این ابرای صبور مارو تو آغوش میگیرن تو این طوفان بی امون همراه من بمون تنها کس من هنوز اسمت میاد دلم میلرزه کدوم آرامشی به این رهایی می ارزه هنوز تو هر غروب مه گرفته غمی انگار گلوی هر دوتامون گرفته یه روز این جاده های دور این ابرای صبور مارو تو آغوش میگیرن یه روز دلتنگیای ما تنهاییای ما پایان میگیرن
