برقی مهتاب

این آخرین پیغام های منطقیمه دیر اومدی دیگه کسی توو زندگیمه اونی که هر نوازشش جبرانِ درده هزار شب گم شد که دنبالم بگرده گفت که براش با این تَرَک ها باشکوهم اون که منو شناخت از زخمای روحم گفت دوس نداره از گذشته هام بدونه پیدام کرد گفت منو میرسونه خونه سال سکوتِ من فقط نشست پیشم توو بغلش درگیرِ خوابِ بد نمیشم مثلِ یه برگ رو برکه ی مهتاب رفتم آروم شدم کنارِ قلبش خواب رفتم هیچ فرصتی به قلبِ خودخواهت نمیدم من گفته بودم به خودم راهت نمیدم دیر اومدی توو شهرِ من بارون گرفته جای همه نداشته هامو اون گرفته سالِ سکوتِ من فقط نشست پیشم توو بغلش درگیرِ خوابِ بد نمیشم مثلِ یه برگ رو برکه ی مهتاب رفتم آروم شدم کنارِ قلبش خواب رفتم