لباسه ابی

از تو آغاز شدم تازه شدم تا کنار تو به آخر برسم از هوای گریه حجرتم بده تا بزنگاه جنون سر برسم منو به مسلخ آغوش بکش تازیانه شو بزن رو تن مرگ تو از آسمون تفته ی دلم مثل رگبار بزن زیر تگرگ تو لباس آبی آسمون تری وقتشه با تو پرندگی کنم منو رو به قبله ی خودت ببر تا تموم عمرو بندگی کنم روی زخمای تنم دست بکش با نواز تو گل میده تنم اون که از غنچگی یه گل سرخ میشکفه مثل یه پروانه منم نبض بی قراری منو بگیر تو که خورشیدو به سایه میکشی قلب من کوک نفس های توئه تو برای من خود آرامشی تو لباس آبی آسمون تری وقتشه با تو پرندگی کنم منو رو به قبله ی خودت ببر تا تموم عمرو بندگی کنم تو لباس آبی آسمون تری وقتشه با تو پرندگی کنم منو رو به قبله ی خودت ببر تا تموم عمرو بندگی کنم