ورس ۱ چقد زوووود عمرمون گذشت دلا سوخت گرفت چشامونو اشک یه سری چیزا رو دیگه الان نمیخوام اخه مثه زمان خودش علاقه نیس باش مثه بچه ای که دلش با یه کفش خاص بود الان بزرگ شده دیگه اندازه نیس پاش خودم انتخاب کردم مسیر سختو دورم و خلوت کسی نگیره وقتو هرچی مانع اومد سر راهم برداشتم حتی نور امید ته چاهم من داشتم جنگیدم واسه آرزوهام گاهی برد گاهی بود باخت در اوردم ادای حالِ خوبا وقتایی که بود کارمون زار پولیا رفتن و دلیا موندن این آهنگ و مخاطب خیلیا خوندم خدایا چرا چند وقته نیستی اگه میشنوی صدامو د بیا زود تر کوروس داستان زندگیمو از نو نوشتم کم کردم از اون ترسو بشدت این ترک باید توی قلبت بشه تگ من میرسم به کوری هرچی چشه تنگ ورس ۲ همیشه مسائلو از چند بعد تحلیل میکنم یه جوری که کرد کپ تقدیر غیر اتاقم همه چی با نظم و ترتیب راه ندادم به تصمیمام شک و تردید اولین قدمِ موفقیت شکر گذاریه که خودم فهمیدم باید تکرارش کنم تو هر دقیقم دقیقا با این کار روحم تغزیست حالا نشستم میبینم یه لیوان پر دست میگیرم از کجا اومدم به کجا میرم هرچی دلم میخواد و بخدا میگم تو که آرزو دادی بده راهشونم اخه نرسیدم شدن باره شونم فقط کافیه یه نخ بدی با نشونت همه رو باز میکنم حتی باشه گره کورم کوروس ۲ داستان زندگیمو از نو نوشتم کم کردم از اون ترسو بشدت این ترک باید توی قلبت بشه تگ من میرسم به کوری هرچی چشه تنگ
