دنیای معکوس

مگه ناگن دنیا جونن ( مگه نمیگن دنیا زیباست ؟ ما که جونیش مو ندی ( ما که زیبایی ندیدیم ) مگه ناگن مهربونن ،مهربونیش مو ندی ( مگه نمیگن دنیا مهربونه ، مهربونی هم از ندیدیم ) مگه ناگن دل به عشقن په بی چه محکوم شکنن (مگه نمیگن دل برا عشقه پس چرا محکومش میکنن) مگه ناگن سرنوشتن به بی چه مظلوم شَکنن (مگه نمیگن سرنوشته پس چرا قضاوت و مظلومش میکنن) قاعده ی دنیا عوض بو یک وا یک نابو دو تا (قاعده دنیا عوض شد یک با یک نمیشه دو تا) او که چشم به راه ایشستن بش بگی دگه نتا (اونیکه منتظر کسی بود بهش بگین دیگه نمیاد) این روزون جواب خوبی خنجر کینن و بس ( این روزا جواب خوبیها خنجر کینه است ) عاشق این روزان زیاده ولی از روی هوس ( مدعی عشق زیاده ولی همه از روی هوس ) اگن دنیا جون بگینی جونه ابو لحظه وونش (میگن اگه دنیارو زیبا ببینی ، لحظه هاش زیبا میشه ) هر کس ایی گَپَ ازن خوش قبولی نی گپونش (هر کسی حرفی میزنه خودشم حرفاشو قبول نداره) مگه ناگن دلخوشی اَتات وقتی راضی باشی ( مگه نمیگن وقتی قانع باشی ، دلخوشی میاد ؟ ) ما که راضی بودیم و هیچ موندی جز ناخوشی ( ما قانع بودیم و جز ناخوشی نصیبی نداشتیم ) مگه نا گن دو تا دوست از دو تا کاکا بهترن ؟ ( مگه دوتا دوست از دو برادر ، گاهی بهترن ) دوست که سهلن دو تا کاکا سره پول سَرَ ابرَن ( دوست که سهله ، برادر برای مال دنیا سرت و میبره ) هر چی بی ما شو گو تو بچگی ، همه قصه در هوند (هر چی تو بچگی برامون تعریف کردند همش قصه از اب در اومد ) رنج دنیا بند خوبی از دل خلقی بروند (رنج و سختی دنیا ، بند خوبی دلها رو برید ) کسی حال ای نین که حتی خبر از دل خوبگنت (کسی دیگه حال خبر دار شدن از دلش رو هم نداره ) جوون و پیر آرزوشه زودی از دنیا بره ( جوون و پیر ارزوشونه که از این دنیا رها بشن )