زمستون (فت آرون)

فقط یه بار دیگه بده بوسو وقتی که سرما زد به تنم سوزو دلم میخواد بباره برف سنگین ویدو بپیچی وا کنم gray goose و دستم تو موهاته لبم رو لبت پشت هم میخوره تنم به تنت هر شب هم باهم بخوابیم باز کمه آدما بدمونو میخوان همه کاش با تو میشد صد هزار سال عمر کرد وقتمون کمه و نداریم فرصت این دنیا عوضیه میشه تموم ما میریم فقط می مونه قصمون خیلی ترسناکه اَ دست دادن تو با اینکه می دونم میرسه اون روز فکر نکنم بعد مرگ باشه چیزی اگه باز میشد ببینمت خوب بود بهشت و جهنم همه دروغ بود بهشت همینجاس اگه تو باشی جهنم هم این زندگی منه اگه تو بری و ازم جدا شی تو سخت ترین روزا خدایی نبود خودمون غم همدیگرو خوردیم آدما بی ارزش تر از این حرفان توی این دنیای به این بزرگی زمستون تنم بی جونِ بی جون من اینجا یخ زدم اما تو مثل من زمستونی نداری چه سخته مرگ گل برای گلدون بیا بازم بهار من که بسه لحظه ی چشم انتظاری ببین توی برفا بده بوسو وقتی که سرما زد به تنم سوزو نمیدم haze و به لب تو ترجیح حتی وقتی میشی ازم دورو جای لاکی رو لبمه لبت برگردی بازم جا میشم بغلت واسه ی تو میشم نور وقتی شب چشاتو ببندو بکن از همه تویه چمدون بوی عطرت توشه تو قلبمون هنوز حسا مونده من بر میگردم واسه چند تا بوسه بی برقصیم وسط شهر سوخته یه روز این دیوونه گول چشتو خورد شدش حبس تو سلولت بی گلوله مرد هر چی خنده بود واسمون آرزو شد کل شهر واسم بی تو تو تاریکی مرد زمستون تنم بی جونِ بی جون من اینجا یخ زدم اما تو مثل من زمستونی نداری چه سخته مرگ گل برای گلدون بیا بازم بهار من که بسه لحظه ی چشم انتظاری زمستون تنم بی جونِ بی جون من اینجا یخ زدم اما تو مثل من زمستونی نداری