ایستگاه (فت کس)

بم زول میزدی با چشا خیس کسی تا ابد نیس یه قانونه یادش بگیر اَ همون که میترسیدم زمانش رسید قراره دیوونه شمو قراره بری فقط واسه من اَ سرنوشت نگو چون توو قبیله ی ما همه بده قصه شون می دویی توو شبا گم میشی نفهمیدی یه دفعه حسمو هنو فکر منی وقتایی که هوا دلگیره الکی گفتی همش اَ یادت میره میخوای اون روزا برگرده اما حیف دیره من سیگار میکشمو تو قطارت میره شبیه منی یه جا دیگه یکی دیگه وقتی مستی چشات دیگه نمیبینه توام مثل خودمی دوتایی سری رد میدیم انقدر دیوونه همیم داریم اذیت میشیم منم مثل توام میتونم با دنیا لج کنم همون دفعه اول دیدم توو چشات غرق شدم فقط تورو میخوام حتی بد باشی تو خدامی ازت پیش کی شکایت کنم هر جایی رفتم تورو رو به روم دیدم گفتم بمون پیشم گفتی می دونم یه روزی میرم و میرم و میرم هر کاری کردم چشات مال من بشن تو با یه خنده تلخ رفتی الان فاصله اس چقدو چقدو چقد پُر میریزی لیوانو منو مست کنی درو قفل میکنی توو خونه همو حبس کنی سر هر چیز کوچیکی بام جر و بحث کنی مثل روانیا خورد کنی هر چی هست و نیست بم میگی منو نمیخوایو باشه مثله میشه تو بهونه بیارو بازم توو فکر شبا نمیخوابی گریه میکنی زیر چشات کبود و بیداری نباشی هم میدم خماریتو پس فراموش نمیشه اون روزا با کوکایین و الک رفتی بی خدافظی این میکرد جداییتو سخت الان نمیدونم با کی و کجایی رو تخت فقط توی عکسه با منی تو رفتی موندم با قلب آهنی انگار اینا همه نمایش بودو الان تهش رسیده و ما پرده آخریم هر جایی رفتم تورو رو به روم دیدم گفتم بمون پیشم گفتی می دونم یه روزی میرم و میرم و میرم هر کاری کردم چشات مال من بشن تو با یه خنده تلخ رفتی الان فاصله اس چقدو چقدو چقد