رسوای عالم، کارنامه‌ی پاره چوب دو سر طلا، ایرادی نداره از اون عشق آتشین چی مونده امروز؟ موهای سفیدم بیشتر شد دوباره عمرش به سر رسید، شعرای نخونده از فصل بهار ما دیگه چیزی نمونده من از یادت نمی‌کاهم اگه سنگم بباره همین شعر مریضم ویروست رو داره جونم کی گفته که پشیمونم؟ این کارنامه‌ی پاره، سیاه و پرستاره جونم کی گفته که پشیمونم؟ این کارنامه‌ی پاره تو دلش اسمت رو داره دورم رو خط بکش اگه اهل دعایی که کَست یه رابطه یه گربه‌ست و یه ماهی به من گفتی که خودخواهی فرصت رو هدر داد حالا پیر و مردد بشین سر دوراهی جونم به لب رسید از این حس که دوباره از عمق وجودم سر داده یه ناله که از یادت نمی‌کاهم اگه سنگم بباره همین شعر مریضم ویروست رو داره جونم کی گفته که پشیمونم؟ این کارنامه‌ی پاره، سیاه و پرستاره جونم کی گفته که پشیمونم؟ این کارنامه پاره تو دلش اسمت رو داره
_FIVETAMUSIC_.jpg)
