دلتنگم و دیدار تو درمان من است بی رنگ رُخت زمانه زندان من است بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی آنچ از غم هجران تو بر جان من است ای دوست، قبولم کن و جانم بستان مستم کن و از هر دو جهانم بستان گفتم رخ تو بهار خندان من است گفت آنِ تو نیز، باغ و بستان من است گفتم لب شکرین تو آن من است گفت از تو دریغ نیست گر جان من است دلتنگم و دیدار تو درمان من است بی رنگ رُخت زمانه زندان من است بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی آنچ از غم هجران تو بر جان من است ای دوست، قبولم کن و جانم بستان مستم کن و از هر دو جهانم بستان آن دلبر ماهرخ که جانان من است بر من بعزیزی چو دل و جان من است اندر دل من نشسته باشد پیوست مَقبُلتر از این دل نبود کان من است دلتنگم و دیدار تو درمان من است بی رنگ رُخت زمانه زندان من است بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی آنچ از غم هجران تو بر جان من است ای دوست، قبولم کن و جانم بستان مستم کن و از هر دو جهانم بستان
