ماه شدی

اشک رازیست لبخند رازیست عشق رازیست اشک آن شب لبخند عشقم بود چقدر انتطار کشیدم توی این پیراهنت ببینم تو رو که شادی و چه زیباست تو تَنِت اول چشمام رو می بندم ذوق کنم از دیدنت بریزه دلم یهو از حالتِ خندیدنت تو چقدر ماه شدی عشقِ من دلخواه شدی عشقِ من فقط تویی تو پادشاهِ قلبم رفتی توو روح و روانِ من شده عشقِ تو جانِ من دیگه نیست اثری توو دلم از غم تو چقدر ماه شدی عشقِ من دلخواه شدی عشقِ من فقط تویی تو پادشاهِ قلبم رفتی توو روح و روانِ من شده عشقِ تو جانِ من دیگه نیست اثری توو دلم از غم عشقِ من بعد از این همه روزای عاشقی به تو رسیدم عشقِ من همه قشنگیِ دنیا رو توو چشمِ تو دیدم عزیزم عشقِ واقعی رو من کنارِ تو تجربه کردم ای جانم تو فقط وایسا که من دورت بگردم تو چقدر ماه شدی عشقِ من دلخواه شدی عشقِ من فقط تویی تو پادشاهِ قلبم رفتی توو روح و روانِ من شده عشقِ تو جانِ من دیگه نیست اثری توو دلم از غم تو چقدر ماه شدی عشقِ من دلخواه شدی عشقِ من فقط تویی تو پادشاهِ قلبم رفتی توو روح و روانِ من شده عشقِ تو جانِ من دیگه نیست اثری توو دلم از غم دستت را به من بده دست های تو با من آشناست ای دیر یافته با تو سخن میگویم بسان ابر که با طوفان بسان علف که با صحرا بسان باران که با دریا بسان پرنده که با بهار بسان درخت که با جنگل سخن می گوید زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام