ولک بیا

وای اومده سولی بازم پول ندارم ولی دارم کلی آدم از ذهن خاکیم واستون برج میسازم از اونا نیستم که دم برد می‌بازن خودتو لش کن رو بیت دستات تو جیب شروع کن با من قدم زدن وولک منم تو غربت دلتنگ بچه های محلمم سر پاتق آ بگید به بعدیا که چیا کشیدیم چه چیزایی که دیدیم ما مجرم بودیم تو زیرزمین به هرچی خواستیم رسیدیم اره ما اینیم بچه پروو های نسل شصتیم از اونا نبودیم که زندگیمون بیفته دست تقدیر سلامتی گنگِ هر کی زدیم بیرون از ایران برای ساخت فصل بعدی وولک بیا وولک بیا بام وولک بیا بام ببین تو شهر چه خبره وولک بیا وولک بیا بام وولک بیا بام نمیرسه کسی به هدفش وولک بیا وولک بیا وولک بیا بام وولک بیا وولک از چاله افتادیم تو جنگل غربت کم نمیارم نه ،من خود غدم اره من خود تخسم ذهن مریض مرکز عقدس نمیزارم بره بالا راحت پرچم دشمن خستم از بیسوادایی که از فلسفه گفتن منو تو خودم صد دفعه کشتن قول دادم سرد نشه مشتم دوست دارم شب نشه صبح نه نمیزنم حرکت فول نه دورم پر از شر خر کهنس تو دنیایی که مرد کمه کلا مرد موندیم پس حقمه بردن سرم بالاس من گردن گرگم. وولک بیا وولک بیا بام وولک بیا بام ببین تو شهر چه خبره وولک بیا وولک بیا بام وولک بیا بام نمیرسه کسی به هدفش وولک بیا وولک بیا وولک بیا بام وولک بیا بیا بیا بیا بیا بیا سنِ رسید به چهل بازم هنوزم بگ تو تنه و کپ رو سره میگفتن یه روزی میاد رپ میفته از تو سرت مرد اونیه که از رو نره نرفتم از رو با اینکه قدیما امکانات کم بود حبصِ تلخ ورقِ آسمو چرخوند سلامتی رفیقی که واسه بال داداشش پر بود اره میبینی هنوز همون پسره گنگه هیپ هاپیم میبینی هنوز لش کف اسفالت شیک راه میرم فنچ های جدید بلبل شدن از دور واسه ماها لینچان میشن ولی اونا میدونن تو جنگل همیشه به شیر شاه میگن...