تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست سخن از جان به میان و حرفی از تن ها نیست تا تو هستی و غزل هست خدا میخندد در به روی غم و اندوه جهان میبندد با تو ای مصرع زیبای همه قافیه ها سالها میگذرد ،من به گمان ،ثانیه ها تو قصیده تو رباعی ،تو همان شعر نویی حاصل سبز دعای سحرم،،،،،شعر تویی تو همان لحظه ی ناب رویش نسترنی من دیوانه ندانم،من توام یا تو منی? تو تپشهای جنون وار دلی ...،در سینه تا ابد عشق تویی، تو , همدم دیرینه آفتابی ،..با تو از شب زدگی پروا نیست تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
