جانان

میزنی از خانه بیرون میشوم دیوانه تر قلبه من را برده ای برگرد جان را هم ببر فرفری مو داری عقرب به ابرو داری ای همه هستی من چشم آهو داری جانه جانان من ، حاله پریشان من درد و درمان من گنج نهانم ماه تابانم تو ، در خانه مهمانم تو هرچه میخوانم تویی ، جان و جهانم میچکد از گونه هایت چکه چکه آسمان در دل من ریشه کردی یک شبه دیگر بمان چشم زیبایت خوش ، افسونگریهایت خوش ماه شبهای منی ، دلبری هایت خوش جانه جانان من ، حاله پریشان من درد و درمان من گنج نهانم ماه تابانم تو ، در خانه مهمانم تو هرچه میخوانم تویی ، جان و جهانم