اند اف ستوری

میگیرفتم رنگمو از روت تو خوب بلدی بکنی گردنو کبود نه نمیکنم ایندفعه حرفمو تموم میدونی سخته گفتنه مخلصه کلوم دیوونه میشم با غمه چشات تو شهری ک همه میگن آهنه به جات خورشید بیدار شد تو خاوره نگات اره ممکن بود هر چی باوره به باد هر جایی میری یه ربعه برگرد من معتادم به تو بیا ببره سردرد بیا، وقتشه دورت یه دور بگردم من یه دوره عاشقتم یه دوره لنگم مسخ شدم انگا روحی تو بدنم تو تو رگیم شدی و نی خونی تو رگمم نه نمیافتی که تو خب زودی از دهنم من خشک شدم تو شدی یه جونی تو قلمم آینم میشی وقتی مثه تو کدرم چی میشه اخره قصه خب که برم اره میشینه خب حسه تو به دلم خاطراتمونم مثل تو چقرن جذابه برام سبک تو یه نمه بعیده کسی ک بتونه سقفتو بزنه نگو اون شبای سردتو ب همه من تنهایی میام ب جنگ تو یه تنه Choures دیگه ندارم جز چشمت بهونه نه فکر نمیکردم که اسمت نمونه تو قصت تمومه تو فیست جوونه با فکرای فیکت تو بیست همونه نه دیگه ندارم جز چشمت بهونه نه فکر نمیکردم که اسمت نمونه تو قصت تمومه تو فیست جوونه و فکرای فیکت تو بیست همونه Verse 02: سختِ راه رفتن اگ با من هم قدم بشی آینده معلوم نی شاید با من بدترم بشی تو زخممو ندیدی، که مرحمم بشی من شهرو میترکونم اگ تو فندکم بشی جسمو باختی روحتو چی هم سفرتو باختی پس نونتو‌ چی میدونم از زندگی ندیدی روی خوشی رو من حساب که نمیشه کرد روی تو چی ببین، تو خونه ما که پول و پله نبود پنیر نداشتم که هیچ موشی روی تله نبود گرگ صفتیا توی کله نبود وگرنه گوسفنده زنده توی گله نبود من ،حلال اومدم که حروم بلد نیستم پاک زندگی کردم که حموم بلد نیستم پیرم درومده اینجا، من جوون اصلا نیستم تو شروع کردی ‌،ولی من تموم بلد نیستم خر نشو اینا برا تنته نه دفعه اولته تو نه اخرته برا درته اونی که تو میگی برادرته کی اینجا وایمیسه وقتی بگی دعوا سرته حالا بگو دروغ میخونه ولی همه گند کاریاتو سروش میدونه این روزا فقط سلامتی تو نوش میکنه تو گیشه ها نه ولی تو گوشا فروش(فرو) میکنه Chorus نه دیگه ندارم جز چشمت بهونه نه فکر نمیکردم که اسمت نمونه تو قصت تمومه تو فیست جوونه با فکرای فیکت تو بیست همونه نه دیگه ندارم جز چشمت بهونه نه فکر نمیکردم که اسمت نمونه تو قصت تمومه تو فیست جوونه و فکرای فیکت تو بیست همونه