مِثِ ما . . . این بازی مال منه ببین از تو بلدترم ثانیه هاش یادم داده وقتو هدر ندم پیش میبینم تَهِ بعدُ از قبلَنَم کیش میشن جلوم همه هرطور از هر طرف . . . میخوام تو عالم قصه ها گم بشم عمداّ که شاید بگیرن یه جا نکته از حرفم شاید بگن دنی شد چقد احمق ولی شده حرفام پخته تر از قبل الان دارم کلی بمب واسه عرضه و جذب صِدام شده عضوای مغزت جنگ دیدم شدم استاد حمله قلمم تیزه و استاد چرخش مثل ما رو توی فیلما میبینی کلمه ها مشت مبارز رینگا میبینی اگه دنبال اراجیفی اینجا نی چیزی کلمه ها سیر کُنه جلو فیل ما میریزیم واسه دیدنمون باید پشت گیشه ها بشینی ما رو ببینی ام دوست داری پیش ما بشینی پیش من اثری اصلا از کلیشه ها هیچی نی نمیتونی حتی یه مو هم از ریش ما بچینی نبودیم بچه پاستوریزه همه زندگیمم شده کاستومیزه همیشه هرجا میرم جلوم تاس رو میزه همیشه ام همرو میبرم من از آس تا ریزش توی این بازی که دیگه شدن همه شبیه هم من کلا کمتر به این همه شبیهم تشابه حالم مثل زمین لرزه دقیقاً تَهِ رویا گم کردم مرز حقیقت . . . این بازی مال منه ببین از تو بلدترم ثانیه هاش یادم داده وقتو هدر ندم پیش میبینم تَهِ بعدُ از قبلَنَم کیش میشن جلوم همه هرطور از هر طرف . . . می درخشیم مثه ستاره رو بوم طلوعمون دیگه نداره فرود هرکیم دیدیم سر راه تا حالا یادمون میاره گروه سرود اینا منتظر میمونن تا برسم میگم صدا من ولتاژ ولووم جنگ مثه سارقا میزنم بانکای مغز بازم میمونم رو تاور شهر میمونمو باز لای داستانا گمی نگا میرسه به گوششونو بازتابش فوری نه نمیشه اینارو ماست مالی کنی وقتی قاضی منم و متهم دادگاهش تویی میگن سخت بشه کالبد رایمتو شکافت خالق بداهه، سمفونی صدا نیرومم گریز از مرکز و شتاب پس سگ نشی میکنم سرتو به راه راه نمیگیرنو هنو هول دافن رو کارا قفل چریدن، واسشون علف تازس میکنم بیتو مچالش میکنن فک و بازو بست نمیرسن میبندن آخرش تیم و بارو بندیل . . . این بازی مال منه ببین از تو بلدترم ثانیه هاش یادم داده وقتو هدر ندم پیش میبینم تَهِ بعدُ از قبلَنَم کیش میشن جلوم همه هرطور از هر طرف
