ی نامه خنده

همه بال و پَر منو زدی شکوندی تو سر جاش احساسم و دلمو نشوندی تقصیر خودم بود راه دادم تویه زندگیم آخرشم خوردم چوبشو از روی سادگیم چی کشیدم تویه این رابطه و ندیدم با تو در حد یه نمه خنده رویه لبام دیگه این عشق به تاره مویی بنده بزن از خواب منو بپرون تا این عذاب دود بشه بره هوا انگار که نبودت دیگه تموم میشه بی دعوا اینو فهمید دلم اگه دیر ولی تصمیم دارم راحت غرورمو واسه یه غریبه نشکونم دیگه چشو گوش بسته من دلو دادم و جواب پس میدم به خودم و عمری که از دست دادم وای که میوفتن یادم چی کشیدم تویه این رابطه و ندیدم با تو در حد یه نمه خنده رویه لبام دیگه این عشق به تاره مویی بنده بزن از خواب منو بپرون تا این عذاب دود بشه بره هوا انگار که نبودت دیگه تموم میشه بی دعوا