یه نهنگم حتی گاهی دلتنگ میشه اما اون نهنگی توو ساحل داره جون میکنه دلتنگ کسی نیست رنگ موهام انگار برف میشه هر بار ولی تصویر کسی توو آینمون هست که همرنگ کسی نیست خنده میزد دنیا خنده ی غم بودی زخم می خوردیم و عاشق هم بودیم عاشق هم بودیم بی خبر از دنیا بی خبر از بغض و خنده ی آدمها سالها رد میشن تورو میبینم باز یادگاریم از تو یه غمه توو آواز بی هوا برگشتی در زدی وا کردم زخم هامو انگار باز پیدا کردم عکس قلبم اما روی مچ بندم نیست رو لباتم دیگه طرح لبخندت نیست خنده میزد دنیا خنده ی غم بودی زخم می خوردیم و عاشق هم بودیم عاشق هم بودیم بی خبر از دنیا بی خبر از بغض و خنده ی آدمها