اسمت به غلط تو دلم حک شده بوی آهن میده دلم پر شک شده حرص منو در میاره خنده های فیکت این کیه اسمش رو عکست تگ شده خواب ببره مردم شهرو ولی من بیدارم خاک سرده اما دل گندیده مو توش میذارم باد میبره گرد روی قلبو اما خاطراتو نه خواب بسه بیدار شدم دوباره اما با تو نه اگه این اسمش عشقه دور از می مونم بفهم اصله نیته قلبیتو می دونم اگه آروم بودم‌کنارت یه لحظه با یه خنده ی کوچیکت میشد بمونم خلاصه کن نزن بیرون بگو حرفاتو کلا تو واسه چی با یه عادت موندی کنار من اصلا عشق نیست تو حرفای دو نفرمون نه آفتاب دیگه با تو قشنگه نه بارون
