بشم فراموشت... خیابونای شلوغ ادمای تنها لبای بی لبخند روزای بی فردا کسی نمیفهمه دنیام چه تاریکه بدون آغوشت مگه میشه عشقم بشم فرااااموشت تو که نیستی پیشم قلبم پر از درده خالیه این خونه دستام چقد سرده کسی نمیفهمه دنیام چه تاریکه بدون آغوشت مگه میشه عشقم بشم فراموشت کاش میشد تو برگردی پیشم میون این خونه تو خیلی خونسردی همیشه دل کندن واسه تو آسونه ساعتا وایسادن ادمای سنگی منم و تنهایی منم ودلتنگی کسی نمیفهمه دنیام چه تاریکه بدون اغوشت مگه میشه عشقم بشم فراموشت بشم فراموشت