زندان بن

یک لحظه دگر تاب ندارم که نباشی کاش تب کند این دل پرستار تو باشی محکوم به عشقم تو شدی زندان بانم برسان خودت را به دلم تاب و توانم عشق مرا دیوانه کردی چه بی درمان و دردی که افتادی به جانم عشق به پایانم کشاندی به حال بد نشاندی که افتادی به جانم امشب چه هوایی به سرم زد دوباره آمد به تماشای تو امشب ستاره تو آمدی و به عجب حال و هوایی ای جان چه یار خوش خطایی عشق مرا دیوانه کردی چه بی درمان و دردی که افتادی به جانم عشق به پایانم کشاندی به حال بد نشاندی که افتادی به جانم