هر زمانی پلکی زدی برایم یک شعر سرودم من سعدی زمانم جان به فدایت یار صورت استخوانی آواز شدی تو در گلوی من بمانی ای کاش کاش کاش لکنت نمی گرفت زبونم آخر میرسه کارد عشق به استخونم ای کاش کاش کاش لکنت نمی گرفت زبونم چسبیده به سقف آسمون حال جنونم من جای توو تو به جای من و دل چند ثانیه باش چند ثانیه باش قلبم بزند به جای تو تو به جای من و دل چند ثانیه کاش چند ثانیه کاش
