صنما

از صبح تا صحر پیشت باشم کممه خدا شاهد هرچی غصه خوردنمه باهات خاطره کم دارم و میدونی هنوز طعم نگات رو قلب و رو دلمه مثه پرسه تو بارون میمونی گل من مثه شبهای تهرون میمونی واسه من مثه گریه به یاد کوچه های وطن مثه خواب خیابون توی خلوت من در دست خطرم عشقت شد سپرم با یادت صنما پیمانه شکنم از دست تو دیوانه شدم عشق فراری تا کی گذرانم به غم و گریه و زاری گر از در این خانه روی باز نیایی هر روز زمستانی و یک روز بهاری