بنبست

چقدر از فکر رفتنت غم و وحشت به دل دارم چقدر ترس چقدر آشوب چقدر تشویش به دل دارم کجا رفت اون غرورم سر بلند و من منی ها چی شد اون همه اعتماد به نفس و سرکشی هام نمیدونم چرا آشفته حال و گوشه گیرم همه میخوان که من باشم و من از خودم سیرم پر از آدم به دورم شب و روز حلقه بستن ولی انگار تک و تنها ته بن بست نشستم نمیدونم چرا آشفته حال و گوشه گیرم همه میخوان که من باشم و من از خودم سیرم پر از آدم به دورم شب و روز حلقه بستن ولی انگار تک و تنها ته بن بست نشستم هوا بارونی و شب تاریک و دل تو دلم نیست انگار جون میکنم طوفانی ام آرامشم نیست سحر نزدیک و چشمای خیسم بیداره بیدار نمیدونم چرا خواب خوشی بر بالشم نیست نمیدونم چرا آشفته حال و گوشه گیرم همه میخوان که من باشم و من از خودم سیرم پر از آدم به دورم شب و روز حلقه بستن ولی انگار تک و تنها ته بن بست نشستم نمیدونم چرا آشفته حال و گوشه گیرم همه میخوان که من باشم و من از خودم سیرم پر از آدم به دورم شب و روز حلقه بستن ولی انگار تک و تنها ته بن بست نشستم