سقفه دلم

دلم خسته شده بود دیگه از درد و خون تاکه دختری رو دید که بود از شهری دور نبود اهل قهر ، مهربون از جنس ابر راحت نشست روی سقف دلم مثل برف دلم گرفته بود به رنگ شب / چشم نشسته بود به اشک غم دنیا داده بود سهم کم به من ولی تو هستی قلب جسم خستم همونکه همیشه به فکرت هستم به عشقت وصلم / پره چشم اشکم / خشکه اصلا ولی من تورو می خوام / هرجا بری بودو می ام هر جا می رم بوت می آد و بورو ی بوم بیارو که بکشم عکستو ، توش گرفتم دستتو اگه تو باشی با من همه چی رو به راهه خورشید همیشه با ی نوری شاده شروع شه روزی تازه توش خوشی باشه خدا کنارمون روشن شه شمع به یادمون دلم ریشه کرد دوباره با عطر عشق همه چی رو می دونی خودت خورشیدم می مونی تو یدونه شدی برام ستاره امیدی تو تو گرد و خاک طوفان بازم طلوعی تو می تونی تو منه دیوونه رو درست می کنی تو داریم مگه آخه با این قد و بالا رفیق مشتی باحال تو سختی جادو هستی تو ذهنم قاب و تصویرت مثل کادو هستی همه جا دست تو دست با تو باید بارو بست تو کیفم آذوغس باتو باید دشت و گشت فقط تو باش با من همه چی رو به راهه خورشید همیشه با ی نوری شاده شروع شه روزی تازه توش خوشی باشه خدا کنارمون روشن شه شمع به یادمون دلم تازه شد دوباره با رنگ عشق می رم هشت بهشت بزن زنگ بهش می گم حرف دلمو رسید وقتش تا یار بده دستش از حال روم در پی اش از هوش رفتم مستش آواره شوم در کوی رسوا شوم هرروز فریاد زنم من عاشق و دیوانمو از حال روم